حقیقت «طی الارض»

مرحوم علامه طباطبایی(ره) که خود از عارفان و سالکین الی الله بود در پاسخ به این سؤال در رساله لب اللباب، صفحه 305 می فرماید: حقیقت طی الارض، پیچیدن زمین در زیر گام رونده است. برادر ما مرحوم آقاسیدمحمدحسن الهی قاضی یک روز به وسیله شاگردی که داشت و او احضار ارواح می نمود (نه با آیینه و نه با میز سه گوش، بلکه دستی به چشم خود می کشید و فورا احضار می کرد) از روح مرحوم حاج میرزاعلی آقای قاضی(ره) راجع به طی الارض سؤال کرده بود. مرحوم قاضی جواب داده بودند که: طی الارض شش آیه از اول سوره طه است که می فرماید: ای پیغمبر ما قرآن را بر تو فرو نفرستادیم تا تو به زحمت و رنج بیفتی! مگر برای یادآوری برای کسی که از خدا می ترسد. قرآن، فرو فرستادنی است از کسی که زمین و آسمان های بالا را آفریده است. خداوند رحمان بر عرش خود قرار گرفت- از برای خداست آنچه در آسمان هاست و آنچه در زمین است و آنچه در مابین آسمان و زمین و آنچه در زیر خاک است- و اگر صدای خود را در گفتار بلند کنی. پس خدا می داند سخن مخفی و پنهان تر از آن را- الله است که هیچ معبودی جز او نیست، از برای اوست اسمای حسنی...

این آیات بسیار عجیب است، به خصوص آیه «الله لا اله الا هو له الاسماء الحسنی» چون این آیه، تمام اسما را در وجود مقدس حضرت حق جمع می کند، و مانند جامعیت این آیه در قرآن کریم نداریم.

مرحوم قاضی همیشه در ایام زیارتی، از نجف اشرف به کربلا مشرف می شد. هیچ گاه کسی ندید که او سوار ماشین شود و از این سر احدی مطلع نشد، جز یک نفر از کسبه بازار ساعت (بازار بزرگ) که به مشهد مقدس مشرف شده بود و مرحوم قاضی را در مشهد دیده بود و از ایشان اصلاح امر گذرنامه خود را خواسته بود و ایشان هم اصلاح کرده بودند. آن مرد چون به نجف آمد افشا کرد که من آقای قاضی را در مشهد دیدم. مرحوم قاضی خیلی ناراحت شدند، و گفتند: همه می دانند که من در نجف بوده ام و مسافرتی نکرده ام.

... آری طی الارض از خوارق عادات است... طی الارض عبارت است از اعدام جسم و بدن در مکان اول، و احضار و ایجادش در مکان مقصود، به طوری که صاحب طی الارض با اراده الهیه و ملکوتیه که به او افاضه شده است، در آن واحد می تواند خود را در محل منظور احضار و ایجاد کند. بنابراین طی الارض اختصاص به نفوس قدسیه الهیه دارد و تا افراد به معرفت نفس که ملازم معرفت رب باشد نرسیده باشند و تصرف در مواد کائنات ننمایند نمی توانند طی الارض کنند... اما کسانی که کاملا به مقام کمال نرسیده اند، طی الارض آنها ناقص است و برای خلاقیت ابدان در محل منظور، احتیاج به صرف وقت و اعمال قوه بیشتری دارند.

بنابراین منظور از پیچیدن زمین در زیر گام رونده این است که با یک اراده الهیه «کن»، «یکون» می گردد. بدون پیمون ذرات جسم با حرکت جوهری و یا سلسله مراتب علت و معلولی طبیعی. یعنی جسم اول در آن زمان و در آن مکان و با آن مشخصات جسم ثانی می گردد.

  }}از روز نامه کیهان}}